het overzicht van de dagen
Fietstocht door de Frontlinie, Nieuwpoort – Basel 2018
Van dag tot dag www.nieuwpoort-basel2018.reismee.nl
Dag 1, Maandag 7 mei, trein van Heerenveen naar De Panne, 457km
Fiets: Tjalleberd – Heerenveen, De Panne – Nieuwpoort – Diksmuide km: 48 hm: 127
Trein, kosten incl. fietskaarten €50,20
V Heerenveen 9:00 A Rotterdam 11:25 spoor 14 V 11:51 spoor 7 A Roosendaal 12:29 spoor 4a V 12:52 spoor 3a A Antwerpen Bechum 13:45 spoor 2
V 13:58 spoor 2 A De Panne 16:08
Dag 2, Dinsdag 8 mei Diksmuide – Arras, km: 135 hm: 740 Arras Hotel La Belle Etoille
Dag 3, Woensdag 9 mei Arras – Roye, km: 103 hm: 789 Hotel ibis budget Roye
Dag 4, Donderdag 10 mei Roye – Corbeny km: 132 hm: 1023
Corbeny, hotelchemindesdames.com
Dag 5, Vrijdag 11 mei Corbeny – Apremont (Verdun) km: 109 hm: 770
Chateau de Châtel Chéhéry
Dag 6 Zaterdag 12 mei Apremont – Saint Mihiel (Verdun) km: 111 hm: 967
Saint-Mihiel, hotel-de-la-gare-st-mihiel.com
Dag 7 Zondag 13 mei Saint Mihiel – Ludres km: 81 hm: 707
Ibis budget, Houdemont
Dag 8 Maandag 14 mei Ludres – Saint Marie aux Mine km: 124 hm: 139
Apprtement Delanoue Minck/Boisset. Lucien
Dag 9 Dinsdag 15 mei Saint Marie aux Mine – Cernay km: 93 hm: 2101
Route Des Cretes. Auberge du Relais Uffholz
Dag 10 Woensdag 16 mei Cernay – Belfort km: 52 hm: 522
ibis-budget-belfort-gare-bavilliers, Belfort
Dag 11 Donderdag 17 mei Belfort - Basel km: 105 hm: 442
Basel – Groningen v 22:50 a 13:40
Dag 12 Vrijdag 18 mei Basel – Groningen A 13:40 Flixbus, kosten €115,50
Groningen – Gorredijk- Tjalleberd km: 61 hm: 120
Totaal 1155km Hoogtemeters: 9353
Basel - huiswaarts.
De laatste dag van onze fietstocht door de Frontlinie.
Groningen Gorredijk-Tjalleberd. 60km, 120hm.
Donderdagavond,, na gegeten te hebben in Duitsland, zijn we dus kriskras, althans zo voelt dat wel, fietsend op de navigatie, door Basel gefietst naar het SBB station. Daar wilden we ons omkleden om niet met vieze en de toch wel een beetje ruikende fietskleding de bus in te stappen. Dus hadden we bedacht een toilet op te zoeken en daar op te frissen en om te kleden. De gedachte was mooi, maar bij gebrek aan Zwitsers muntgeld, niet mogelijk. Een bezoekje aan een urinoir moest al cf2 kosten en douchen cf12. Een beetje buitenproportioneel, dus maar gewoon in de traverse en in een pasfotohokje omgekleed. Door alle bgage in te pakken, zoals ze het bij de Flixbus willen en nog wat koffie te halen verstreek de tijd al snel. De temperatuur was goed, dus buiten bij de bushalte wachten op de bus was geen probleem. Er waren een tiental passagiers die mee de bus in gingen. De bus was toen zo goed als vol met ook trekkende mensen of mensen die gewoon naar een bepaalde bestemmingen gaan. Erg gemakkelijk contact maken lukt dan niet echt. Fransen, Italianen, IJslanders, Duitsers, en Belgische chauffeurs. Stipt 22:50 vertrok de bus.
Slapen in de bus is een crime hoor. Je sukkelt wel een beetje in slaap, maar echt geweldig is dat niet. De beenruimte in deze bus was niet beter dan in een lijndienst van Arriva, doordat iedereen de leuning naar achteren heeft laten zakken. Een paar keer was er een stop van ca 10 minuten, waarvan één keer bij een benzinestation waar we iets konden kopen. Koffie en thee was er bij gebrek aan heet water niet, iets waar we vanmorgen echt wel behoefte aan hadden. Een lange zit. Als er een volgende keer komt, neem ik denk ik, de trein. Een voordeel van de Flixbus is wel dat er erg veel mogelijkheden zijn. In Amsterdam hadden we een tussenstop/overstap van anderhalf uur, waarin we even een loopje konden maken en wat koffie en een broodje halen. De busstop was in Amsterdam Sloterdijk, tussen de kantoren. Dat vond ik niet echt een plezierige plek, doordat het tussen die hoogbouw altijd tocht. De omgeving zag er erg vies uit. In gesprek met een paar Berlijners kwam dat ook aan de orde. In Frankrijk hebben we dat anders gezien, daar werden mensen in gezet het straatvuil op te ruimen. Dat zouden ze hier ook best kunnen doen.
De rit naar Groningen was met een andere bus, meer comfort, meer beenruimte en een hele vrolijke belangstellende chauffeur. Precies op tijd kwamen we in Groningen aan en konden ons voor zover dat ging omkleden om het laatste stuk naar huis te fietsen. Daarmee was de cirkel rond en de tocht volbracht.
Dan is het ook even tijd deze bijna twee weken durende fietstocht door de Frontlinie samen te vatten.
12 Dagen fietsen, gemiddeld 96 kilometers per dag. De langste afstand was 135 kilometers, met 707 klimmeters, de kortste afstand 48km met 127 hoogtemeters. Om de totale route binnen het tijdsbestek te voltooien, was het afleggen van deze afstanden wel nodig, maar teveel om dan uitgebreid de bezienswaardigheden te bekijken. Aandoen en weer doorgaan. De marge die ik aan het einde van de tocht had ingebouwd om eventuele pech of probleemsituaties op te kunnen vangen hebben we nu kunnen benutten door een extra ronde langs/over de Velo 6 af te leggen, wat ook weer wat inzicht heeft opgeleverd over het fietsen langs een kanaal.
Totaal hebben we ca 1155km gefietst, met met een dikke 9400 hoogtemeters. Twee kapotte spaken van een achterwiel en één beschadigd ventiel, waardoor we de binnenband moesten vervangen.
De eerste week was zonnig, tot zelfs warm en vanaf zondag 13 mei is het wat wisselvalliger geworden met enkele buien. 14 mei was eigenlijk, wat je wilt noemen, de minst mooie dag met aan het begin en aan het einde buien. Maar niet zoveel dat we ons volledig moesten inpakken. Het is telkens weer geweest voor korte mouwen en korte broek. Ja, we hebben het enorm goed getroffen.
Voor de overnachtingen hebben we ons georiënteerd op de budget hotels, maar een enkele keer was dat niet mogelijk, zoals in Apremont, maar ook in Saint Marie Aux Mines hadden we een andere voorziening.
Met deze tocht hebben we een goede indruk gekregen van Noord Frankrijk, desolate gebieden, maar ook mooie steden en prachtige uitzichten over de glooiende landschappen. De Champagne streek niet te vergeten.
Zeer de moeite waard.
Belfort - Basel
Alweer de elfde dag van onze fietstocht door de Frontlinie.
103km, 397hm.
Goedemorgen, wat een weertje zeg, regen en niet zo'n beetje ook. Maar even gespiekt op buienradar die aangaf dat het slechts buitjes waren en snel weer voorbij zouden trekken. Ook hadden we vandaag weer een korte rit op het programma staan, van ca 70km naar Basel.
Halverwege de rit kruisten we de Velo 6 en even gekeken op het bord, gaf dit aan dat we die prima zouden kunnen volgen. Dus in plaats van een bijna rechte lijn naar Basel hebben we een ommetje gemaakt via Mulhouse,l.
Velo 6, een fietsroute van 3000km, waar zo'n 10000 fietsers jaarlijks gebruik van maken. Althans het gedeelte wat wij fietsten, naar Mulhouse. In het begin best wel leuk, vlag, geen autoverkeer wat bij je langs raast. Heerlijk. Maar als je een 30km hebt gereden op die route gaat de verveling toeslaan en ga je weer verlangen naar wat variatie. We vonden het prima zo, ook omdat we de afgelopen dagen voldoende hebben geklommen. Achteraf gezien hebben we toch nog meer dan 400 hoogtemeters gemaakt, zonder dat we er eigenlijk veel van hebben gemerkt. Het was een goede keuze, dit ommetje.
Onderweg op de Velo 6 zijn we nog in gesprek geraakt met fietsers uit Nantes. Even wat ervaringen uitwisselen..
Langs het Saone Rhin kanaal naar Mulhouse en dan vervolgens langs de Rijn richtirg Basel, om via Lörach Basel en dus Zwitserland binnen te gaan. Lekker gemakkelijk tochtje, alles vlak. Langs de Rijn was nog wat beweging te zien op het water.
Basel, dwars door Basel. Druk, dicht bebouwd en langs best wel redelijk goede fietsvoorzieningen zijn we via de Dreiländebrucke naar station SBB gefietst, waar de Flixbus ins baar het verre noorden brengt, naar Groningen.
Flixbus. Wat is dat, hoe bevalt het en wat zijn onze ervaringen. Op de website staat dat er voldoende beenruimte is, wifi aan boord, de telefoon kan opgeladen, er zijn snacks en drinken verkrijgbaar bij de chauffeur.
Eerst de beenruimte. Die is niet beter dan de lijndienst van Arriva, slechter zelfs. Als je dan 13 uur in een vaste houding moet zitten, is de beenruimte veel te klein. Ook omdat iedereen de stoel in slaapstand heeft staan blojft er nog minder over.
Cernay - Belfort
De tiende dag van onze fietstocht door de Frontlinie.
52km, 506hm.
Cernay-Belfort, wat een fluitje leek, bleek nog een weg met obstakels. Maar goed ook, anders is er ook geen lol aan..
De eerste was de regen. Pijpestelen regende het. De af te leggen afstand was dermate klein dat we wel wat speling hadden en daarvan gebruik maakten, door tot de uiterste tijd de kamer in gebruik te houden. Maar toen moest het er toch van komen. Regenjas aan, poncho aan, regenschoenen.... gaan met banaan en als je eenmaal op de fiets zit heb je er eigenlijk ook niet verl last meer van. En na een kilometer of vijf werd het ook alweer droog.
Hehè, we zijn weer een stapje dichterbij ?. Belfort. Maar wat een puzzel en een crime om er te komen zonder omver gereden te worden door het autoverkeer. Vanaf Cernay gaan er twee wegen richting Belfort, de D483 en de A36, beide drukke wegen,. De A36 is snelweg, dat was zo wie zo geen optie, we kwamen vanuit Cernay via een andere weg op de D483. Wat bleek, die ging op een gegeven moment over op een autoweg en die was ook te druk, dat we via via wegen hebben moeten zoeken om een beetje fatsoenlijk in Belfort te kunnen komen. Maar we zijn er, met 50km op de teller.
Belfort heeft een enorme citadel, waar we direct langs reden en dus van de gelegenheid gebruik maakten die te bezoeken. Wat een bouwwerk!! Daar aangekomen begon het weer enorm te regenen en hebben we een half uur echt moeten schuilen in de toegangspoort.
Na de regen zijn we naar boven gestampt, enorm stijl, maar boven gekomen hadden werkelijk een prachtig mooi uitzicht.
Belfort, eindelijk een stad waar de fietsvoorzieningen redelijk goed aanwezig waren en wij vrij gemakkelijk ons hotel konden bereiken. Toch weer een mooie dag. En morgen... Tja, de laatste dag alweer, voordat we naar Nederland vertrekken.
Saint Marie Aux Mines - Cernay
De negende dag van onze fietstocht door de Frontlinie.
Een prima nacht achter de rug, maar ik merk wel dat de rit van Ludres naar Sain Marie Aux Mines een zware was. Veel klimwerk, veel autoverkeer en daardoor ook vermoeiend. En regen, wat overigens best vervrissend was.
Bij het openen van de gordijnen zag het er goed uit, blauwe lucht, de bergtoppen in de lichte nevel. Wel werden er enkele buien verwacht en idd, half negen de eerste, plensen. Niet echt een oppepper. Regenkleding aan dus
Gisteravond nog het zadel vervangen, en dat na een paar biertjes en een hele lekkere spaghetti bolognese. Dat lukte niet helemaal, dus vanmorgen er toch nog een half uurtje tijd aan besteed en het is gelukt. Toch fijn dat je een halve vracht ANWB gereedschap mee hebt.....
Goed half tien, na een bezoek aan de boulangerie dan eindelijk op de fiets gestapt. Het weer was wat opgeknapt, droog, maar wel met een hoge luchtvochtigheid.
De eerste vijf kilometsers waren redelijk goed te doen licht oplopend. Daarna was het 13 kilometer klimmen naar de La Bonhomme met een gemiddeld stijgingspercentage van ca. zeven procent.
Dat was afzien. Voordat je eindelijk je cadans hebt te pakken, eerst een paar keer moet stoppen en een stukje lopen met de tong op het voorwiel, om de verzuring te verwerken, .. Dan komen ook de gedachten boven of dit wel een goede keus is geweest, of we misschien niet beter terug kunnen gaan. Maar dan krijg je de cadans te pakken, trekken en duwen, klein verzet, ritmisch omhoog trappend en tijd om de bermen en het asfalt te bestuderen. Afleiding zoeken. Wat staan er veel mooie bloemen in de berm, van wit naar cyaan en paars en roze.
Begeleid ook door de heerlijke geuren van de witte en paarse sering, vind je je weg omhoog. Het is dan ook een overwinning aan het begin van de Route des Crêtes te komen op 772meter hoogte en te weten dat je gekomen bent van 350 meter. Dan op naar De Bonhomme
The pass can also be reached from Sainte-Marie-aux-Mines via the Route des Crêtes(D48), passing Col des Bagenelles (903 m and Col du Pré de Raves (1,005 m en route, with the highest point reached at 1,062 m, 3.5 km before the Col du Bonhomme. The total distance is 18.4 km gaining 589 m in height at an average gradient of 3.2%. The central section, the last 7 km before the Col du Pré de Raves averages 6.5%.(ach een aardigheid)
Eenmaal op de Route Des Crêtes was het vanaf de La Bonhomme, afwisselend klimmen en dalen in elk geval een heel stuk vriendelijker. Het weer was ook een heel stuk verbeterd en scheen af en toe de zon. Mijn neus is inmiddels alweer rood geworden. Naarmate we dichterbij de Ballons kwamen werd de omgeving kaler en de uitzichten werkelijk prachtig. Hoewel we niet de Alpen konden zien liggen, was het echt genieten. Op het laatate stuk naar de Grand Ballon was even slikken en af en toe lopen en even ontdekken dat er zelfs nog sneeuw ligt te zonnen. Maar de blijdschap is natuurlijk groot.
De afdaling is dan echt geweldig, niet hoeven trappen en toch met 40-60km per uur naar beneden scheren
De remmen waren eerder al getest en prima in orde. Met een paar klimmetjes nog en een afdaling van ca 20km, kwam Cernay in zicht en waren we in het centrum voor we er eigenlijk goed en wel erg in hadden. Een overnachting hebben we gevonden in auberge de Relais in Uffholz. We hadden eerder al een Chinees achtig restaurant gezien en dat eten kreeg deze keer de voorkeur. Daar aankomend bleek het een Thais restaurant, met heerlijke gerechten.
Toch een goed verlopen dag, minder vermoeiend dan verwacht. Het nieuwe zadel heeft nog wel wat geplaagd, maar dat gaat wel goed komen. Morgen weer een dag.
Ludres - Saint Marie Aux Mines
De achtste dag van onze fietstocht door de Frontlinie.
125km, 1145hm.
Nat gestart met veel heen en weren om op de route te komen, zowel de Mio als de Garmin wisten er geen raad mee. Maar eindelijk op pad, slingerend door de buitenwijken van Nancy naar Lunéville.
Geleidelijk aan werd het wat droger en na ongeveer dertig kilometers in Lunéville was de achterband zo zacht geworden dat dit enig onderzoek vergde. Niet lek, maar het ventiel had een opdonder gehad waardoor deze niet helemaal goed meer sloot. Dus de band vervangen, tegenover een pracht van een paleis Lunéville. Van de gelegenheid gelijk maar gebruik gemaakt om een bak koffie te drinken bij Marie Jeanne en onze vieze handen te wassen. We kregen van Marie Jeanne, ja, want de eigenaresse en naamhoudster stond achter de bar, gaf ons een fles jif mee en de uitdrukkelijke opdracht de wastafel ook weer sober te maken.
Oei, op zoek naar een cycle shop of fietsenmaker of reparateur de velo. Nergens te vinden dus, ook nog eens maandag, dan zijn die zaken net als in Nederland gesloten. Maar, .. eindelijk in St Die des Vosges was er een Decathlon, waar ik een nieuw zadel kon kopen.
Al dat zoeken maakt hongerig en als je dan ook nog langs een boulangerie komt, waar de warme broodjes uitgestald liggen.... een broodje pain de pomme was snel gekocht en slecht gedeeltelijk verorberd, want hij was toch wel groter en machtiger dan gedacht. We hebben er de test van de dag nog "wille" van gehad.
Klimmen. Na St Die kwam de klim naar de colle de saint Marie, 772m. Niet echt hoog voor Vogezen begrippen, maar de combinatie van 100km achter de kiezen en regen, best wel zwaar.regen, ja. Nog 20km te gaan en het begon echt te regenen. Niet dat gemiezer, of gemotteren, maar echt regen, bah. Dus de regenkleding aan en fietsen maar. Dat klimmen ging mij niet echt goed af, af en toe even lipen en even stoppen.
Na een lange afdaling met percentage's van 10% konden we in In Saint Marie Aux Mines op zoek naar een hotel. Op zoek idd. Er staat veel te koop, dicht, of verdwenen. Ook wat desolaat. Dus, maar iemand op straat aangesproken en dat bleek een gouden greep. De dame bood ons een apartement aan die zij verhuren. Twee slaapkamers, douche, keuken, salon, verwarming..... Helemaal top en dat voor €60. Ontbijt moeten we wel zelf regelen, maar dat mag de pret van deze gelegenheid niet drukken.
Op zoek naar eten. Op zoek naar een hotel, kwamen wel langs een restaurant met spaghetti in de de aanbieding. Dat hebben we ons heerlijk laten smaken, met weliswaar een pot bier erbij ipv wijn.
Nat aangekomen, en het regent nu bijna negen uur nog.
Saint Mihiel - Ludres (Nancy)
De zevende dag van de fietstocht door de Frontlinie.
82km, 711hm.
Weinig foto's vandaag denk ik, het is wat regenachtig. Althans toen we wakker werden om een uur of acht. Nu kwart voor tien is de meeste regen hopelijk voorbij en gaan we een aanvang maken voor dit gedeelte van de tocht. Nog stijf en stram van gisteren, maar ach, gaan.
Net onderweg kwam ik er achter dat mijn bidon nog lag te slapen, onder bed. Dus maar even een paar kilometer terug gefietst. Een half uurtje later begon het een beetje te motteren en nog weer een uur later ging het meer regenen en hebben we de regenkleding aan getrokken.
Genieten, ja, het was een mooi landschap waar we doorheen fietsten, veel afwisseling, af en wat lange stukken rechte weg en ach de regen was nog niet echt zo erg. Fris qwrd het wel.
Veel bijzonderheden of restandem uit de oorlogen hebben we niet gezien. Twee bunkers/miterailleursnesten met wat loopgraven. Verder een lieflijk landschap.
Ongeveer 20km vior Nancy hield het op met regenen. De weg waa droog, wat wij best wel een stuk plezierig fietsen vonden. Al snel kwamen op het fietspad langs de moezel. Een afwisseld pad, met vreemde bochten onder bruggen door, langs groepn jongeren die met Gravity kunst bezig waren, de reddingsbrigade die was oefenen, smalle stukken beton pad, gravel en dan weer asfalt. Slingerend langs de oever. Leuk om daar langs te fietsen.
Midden in Nancy, op zoek naar koffie, begon het weer te regenen en besloten we maar het hotel op te zoeken. Het kon ook niet anders, wat meer dan een buiten het centrum gelegen mac was er niet open.
We hebben gekozen voor Ibis-budget hotel, dat is ons in de afgelopen keren ook goed bevallen, bad, ontbijt, goede plezierige bediening, schoon.
Hier aangekomen zaten we op goed 80km.
Nu nog eten, altijd een verrassing. Tegenover het hotel was een grill restaurant, waar we een bezoek hebben gebracht en een stuk vlees voor de eiwitten hebben genuttigd. Well done, maarhelemaal niet gaat, geen groente erbij, vlees met patatjes. Het is me gelukt de helft naar binnen te werken, met tegenzin en ook aangegeven dat het niet was wat ik verwachtte. Zeker niet het beste vlees. Nu maar hopen dat het vlees wel vers was. Ooit eerder, op een fietsreis naar Parijs, is mn fietsmaatje er vreselijk ziek van geweest en ik heb niet de illusie dat er aan die snelrestaurants veel verbeterd is. Zelfs Norit helpt dan niet. Afwachten dus.
Oh, mijn zadel. Het kraakt en het leer is gescheurd... Misschien morgen maar eens kijken bij de Decathlon of ze daar eeb fatsoenlijk alternatief hebben.
Apremont - Saint Mihiel
Zesde dag van onze fietstocht door de Frontlinie.
113km, 975hm.
Oke, we werden dus wakker in een kasteeltje, in een erg grote kamer, heel hoog en met zon in het grzicht. Ja inderdaad de zon in het gezicht want de gordijnen konden niet dicht. Maar het is toch wel lekker wakker worden. Het beloofde dan ook een mooie dag te worden, met wel een krachtige zuidoosten wind, waar we het laatste stuk na Verdun pas last van hebben gehad.
Wederom waren we zeer te spreken over het grotendeels door de gastvrouw zelf gemaakte ontbijt. Jam, honing, stokbrood, croissants, brie. Koffie, jus d'orange. Voortreffelijk.
Kwart voor negen zijn we opgestapt, voor de rit van ca 110km. Naar Verdun was het 44km en daarvan waren er zeker 30 klimkilometers bij.
Voordat we in Verdun waren kregen we eerst ook nog de klim naar fort Duamont. Dat viel niet mee, de temperatuur was namelijk inmiddels al opgelopen tot ca.24gr. in Verdun zijn we rond de Citadel gefietst, mede omdat we het spoor bijster waren. Maar wat een ding, enorm groot. Bezoeken lukte vanwege de tijd niet, dat kan nog wel eens een andere keer, maar ook alles was volgeboekt erg in trek dus.
De 40km naar Saint Mihiel liepen gedeeltelijk langs de Maas en gedeeltelijk over een alternatieve route die op niets uit liep. Via een klein pad tussen de fabrieken door zijn we toch weer op een begaanbare weg uit gekomen.
In Saint Mihiel had ik het hotelletje De La Gare geboekt. Het hotel zag er netjes uit en was redelijk geprijst. Met ligbad!! Dat was een heerlijkheid, eindelijk de spieren verwennen. Dat mocht ook wel want ik zat er vandaag weer behoorlijk door, mede door de warmte denk ik.
In het hotel waren meer fietsers onderweg beland, twee uit Luxemburg en een vrouw uit de buurt van Nijmegen, waarmee we gezellig verhalen hebben uitgewisseld.
Morgen. Van Saint Mihiel naar Nancy, ca. 65km. Van een paar kanten heb ik vernomen dat het de hele dag zal gaan regenen. We zien het wel, buienradar geeft aan enkele buitjes. De regenjas is mee.
